Samen werken aan een veilige, gezonde en duurzame leefomgeving?
- BezoekadresKelvinbaan 40 (2e etage), 3439 MT Nieuwegein
- PostadresPostbus 1475, 3430 BL Nieuwegein
- Telefoon030-2311377
- E-mailinfo@lbpsight.nl
14 november 2022
Dit artikel verscheen eerder in VVA-A Magazine, het ledenblad van alumnivereniging VVA Aristaeus van hogeschool Van Hall Larenstein en Yuverta mbo Velp. Tekst door Ria Dubbeldam.
Duo-interview Paul en Madelien Kindt in VVA-A Magazine
Het gebeurt vaker: ouders en kinderen die dezelfde opleiding doen. Dat geldt ook voor vader Paul en dochter Madelien Kindt. Paul onderstreept hoe leuk hij het vindt dat zijn dochter als rentmeester in zijn voetsporen treedt. Vooral omdat rentmeesters zich bezighouden met grote maatschappelijke vraagstukken als energie, bodemvruchtbaarheid, klimaat en landbouw. “Voor de maatschappij zijn we van grote toegevoegde waarde. Madelien ziet dat ook. Daarom is het zo mooi dat ze de keuze heeft gemaakt om hier iets in te betekenen.”
Paul Kindt volgde de Hogere Bos- en Cultuurtechnische School dat later is opgegaan in Hogeschool Van Hall Larenstein. Madelien zat met haar opleiding Bos- en Natuurbeheer in feite op dezelfde school. “In mijn tijd kwam je er ongelofelijk moeilijk op”, herinnert Paul zich nog goed. “De opleiding nam jaarlijks maar 25 studenten aan. Je werd getest en je moest bewijzen dat je gemotiveerd was. Er was maar een beperkte arbeidsmarkt. Toen ik in 1986 afstudeerde, was die markt zelfs ongewoon slecht, doordat er veel rentmeesters van de Heidemij – nu Arcadis – op de markt waren gekomen. Om die reden ben ik voor mezelf begonnen. Nu ervaar ik als werkgever het omgekeerde: werkgevers hebben grote moeite om goede medewerkers te werven.”
Madelien: “Mijn loopbaan begon dus heel anders. Ik had niet per se de ambitie om voor mezelf te beginnen en hoefde dat ook niet. Bovendien koos ik een iets andere hoek van de rentmeesterij. Ik ben ruim een jaar geleden als junior rentmeester en gebiedsontwikkelaar gestart bij K3. Maar het landgoederenbeheer wat mijn vader onder andere doet, blijft kriebelen en mijn belangstelling houden. Het rentmeesterschap zoals mijn vader dat uitoefent vind ik bijzonder. Je krijgt de eer en het vertrouwen om landerijen en cultureel erfgoed in stand te houden.”
Als kind kwam Madelien Kindt al in de Gendtse Waard, waar haar vader Paul grond verwierf voor de steenfabriek. “Ik weet nog precies onder welke populieren we toen stonden met de fiets. Mijn vader vertelde over de steenfabriek en de landbouwgronden. Nu twintig jaar laten staan we hier tijdens de open dag van de steenfabriek samen op de shovel.” Beeld: © Marjan Kindt.
Juf of rentmeester
Pauls bedrijf groeide door de jaren heen uit tot een groot, landelijk actief bureau op het gebied van bouw, ruimte en milieu – LBP|SIGHT – met bouwadviseurs, milieukundigen, juristen, planologen, rentmeesters en andere professionals. Er werkt een tiental rentmeesters.
Van kinds af aan luisterde Madelien graag naar haar vaders verhalen en wanneer haar ouders geen oppas hadden, ging ze mee. “Pappa nam me overal mee naartoe, bijvoorbeeld naar een boerderij en dan de stal in. Hij kon er leuk over vertellen, in duidelijke taal; ik haakte nooit af. Toen zei ik al: ik wil juf worden of hetzelfde doen als pappa, al was het me natuurlijk niet helemaal duidelijk wat hij precies deed. Op een gegeven moment komt het moment op de middelbare school dat je een studiekeuze moet maken. Ik bleef maar uitkomen op rentmeesterij. Ik begon met Planologie aan de Radboud Universiteit, maar dat was te theoretisch voor mij. Larenstein paste beter door die leuke combinatie van naar buiten gaan en inhoudelijk leren.”
Het werd dus Bos- en Natuurbeheer. Paul: “Ik vond het hartstikke leuk dat Madelien hetzelfde ging studeren. Ik was er kennelijk in geslaagd het vak goed over te brengen en misschien nog belangrijker is dat Madelien een goed rentmeester wordt en al is. Ze zal zich verder ontwikkelen, is geïnteresseerd en het vak zit in haar vezels. Madelien is sociaal vaardig, wat als rentmeester heel belangrijk is.”
Dochter in de klas
Wat Paul opvalt is dat de opleiding in zijn tijd iets theoretischer was. “Nu is het – ook al gaat het om dezelfde materie – meer projectmatig.” Hij kan het weten als gastdocent Taxatieleer. “Ik ga graag met studenten om, daar ligt onze toekomst. Ik breng theoretische kennis bij, maar vertel ook vanuit de praktijk. Met mooie voorbeelden raken studenten geïnteresseerd.”
Vanzelfsprekend kreeg hij ook Madelien in zijn klas. Madelien: “Toen snapte ik pas goed waarom studenten zijn vak zo leuk vinden. Het is precies waarom ik het zo leuk vond om met pappa op pad te gaan: die heel duidelijke taal en het in gesprek gaan over hoe taxateurs en rentmeesters denken en werken.”
Madelien leert van haar vader. Leert omgekeerd Paul ook van zijn dochter? Paul: “Zeker. Madelien doet langlopende projecten, bijvoorbeeld om een agrarische locatie te transformeren naar een zandwinlocatie en vervolgens naar natuurgebied of recreatiegebied. In dit soort trajecten moet je goed afwegen wat je wel en niet gaat beetpakken, en hoe je van een longlist tot een shortlist komt. Zo’n proces dat je met elkaar doet, is voor mij ook leuk om te volgen via de spontane terugkoppeling die Madelien erover geeft. Dat is ook voor mij leerzaam. Je realiseert je nog eens extra dat inhoud en proces even belangrijk zijn. Als die combinatie lekker loopt, kom je pas tot een goed project.”
“De wereld van gebiedsontwikkeling van K3 is zo’n leuke wereld”, reageert Madelien. “The sky is the limit. Er wordt weinig in beperkingen gedacht. Pappa heeft me al vroeg geleerd om te beginnen met ‘I have a dream’ en daarna pas te kijken hoe dat is in te passen. Als je begint met ‘dat kan helemaal niet’, houdt het gelijk op. Het is leuk om wat ik van pappa heb geleerd, hier in de praktijk te brengen.”
Rondkijken
Heeft Madelien nooit overwogen om na haar afstuderen bij haar vader te gaan werken? “Pappa heeft altijd gezegd: ga eerst rondkijken, dat is nuttig. In het begin geloofde ik dat niet zo. Ik kon toch ook veel in zijn bedrijf leren? Ik wist zeker dat ik het werk leuk zou vinden. Maar na ruim een jaar begin ik te snappen wat hij bedoelde. Ondertussen kan ik wel met hem sparren en dat is heel waardevol.”
Paul: “Madelien in het bedrijf is altijd nog een optie, maar ik vond het belangrijk dat ze buiten ons bureau rondkijkt en zich breed oriënteert. Het werk dat ze bij K3 doet, is een nuttige ervaring. Ik juich deze stap alleen maar toe. Wat heel leuk is, is dat ze onder andere met uitvoerders werkt. Die komen het kantoor binnen, hebben zand aan de schoenen, hebben het over klei en machines. Dat zie je niet op rentmeesterkantoren. Daar ben je bezig met plannen, voorbereidingen en de strategie. Met uitvoering heb je wel te maken, maar het zit niet in hetzelfde bedrijf geïncorporeerd.”
Natuurmensen
Madelien: “Vrienden vinden het tof dat ik net als mijn vader rentmeester ben, maar mijn moeder wordt soms helemaal gek van ons. ‘Hup, zegt ze, we gaan het over iets anders hebben’.” Ondertussen kan ze er ook erg van genieten dat we in dezelfde wereld zitten. Mijn broer heeft net als ik Bos- en Natuurbeheer gedaan, maar hij is de houthandel ingegaan. We zijn dus allemaal natuurmensen, het zit in onze vezels. Onze ouders hebben dat goed doorgegeven.”